Leszek Jerzy Ziąbka - ur. w 1958 w Kaliszu, archeolog, muzealnik, teolog świecki. 

      Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Asnyka w 1977 roku, Wydziału Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Łódzkiego w zakresie archeologii Polski i powszechnej, Studium Muzeologicznego o specjalności archeologia na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, Instytutu Teologicznego w Łodzi. 
      Od 1982 roku zatrudniony w Muzeum Okręgowym Ziemi Kaliskiej w Kaliszu, kustosz Działu Archeologii, kierownik Rezerwatu Archeologicznego Kalisz-Zawodzie. Kierował licznymi pracami wykopaliskowymi z zakresu pradziejowego i średniowiecza w Wielkopolsce. 
      Autor licznych scenariuszy wystaw muzealnych prezentowanych w MOZK w Kaliszu i na terenie Wielkopolski. Członek towarzystw naukowych: Kaliskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Stowarzyszenia Naukowego Archeologów Polski. Współzałożyciel Stowarzyszenia i członek zarządu Kaliskiego Bractwa Rycerskiego Ziemi Kaliskiej. Ma w dorobku liczne publikacje naukowe i popularnonaukowe w zakresie archeologii i muzealnictwa w czasopismach archeologicznych i prasie regionalnej. Pomysłodawca i realizator festynu archeologicznego, który od 1996 roku odbywa się w ramach święta miasta na terenie Rezerwatu Archeologicznego Kalisz-Zawodzie. Współtwórca biesiady piastowskiej, która po raz pierwszy odbyła się w 2000 roku na Zawodziu. Przez kilka lat redaktor muzyczny Radia Centrum - popularyzator muzyki celtyckiej. Obecnie zajmuje się problematyką osadnictwa z epoki brązu w dorzeczu Prosny. 

JARMARK ARCHEOLOGICZNY - NA MIESZKOWYM DWORZE

      Od 1996 roku Muzeum Okręgowe Ziemi Kaliskiej w Kaliszu przy współpracy z Urzędem Miejskim, organizuje podczas czerwcowych uroczystości obchodów Dni Miasta Kalisza Jarmarki Archeologiczne. Odbywają się one w autentycznej scenerii  wczesnośredniowiecznego grodziska na terenie Rezerwatu Archeologicznego położonego w południowo- wschodniej dzielnicy Kalisza na Zawodziu. Tam znajdowało się najstarsze centrum "grodu nad Prosną" od IX do XIII wieku, w czasie budowy wczesnopiastowskiego państwa oraz w okresie rozbicia dzielnicowego. Tu znajdowała się stolica kasztelani, ziemi i księstwa. Położenie grodu na skrzyżowaniu ważnych szlaków handlowych i komunikacyjnych zadecydowało o rozwoju rzemiosła i handlu w tym miejscu. 
      Zawodzie to również jeden z głównych punktów wczesnopiastowskiego państwa, ośrodek władzy i administracji świeckiej i kościelnej, którego największy rozwój przypadł na czasy Mieszka III Starego, tj. na drugą połowę XII wieku. Z inicjatywy tego "księcia całej Polski" w połowie dwunastego stulecia wzniesiono tu kościół pod wezwaniem św. Pawła, w którym umieszczono grobowce pochowanego w Kaliszu Mieszka III Starego, zmarłego w 1202 roku i jego syna księcia kaliskiego Mieszka Młodszego, który zmarł w 1193 roku, o czym wspomina Kronika Wielkopolska. Grodzisko na Zawodziu jest obecnie jednym z najciekawszych obiektów wczesnośredniowiecznych Wielkopolski południowej. 
       Te plenerowe "spotkania z przeszłością" wśród zachowanych in situ reliktów średniowiecznej architektury, posiadają, charakter edukacyjny. Mają one przybliżyć i spopularyzować wiedzę wybranych dziedzin życia z odległych czasów. Pokazują nie istniejące albo zanikające dziś zawody, starożytne techniki rękodzieła i rzemiosła.

Jarmark archeologiczny na Zawodziu, walka wojów.

       Coroczny festyn poprzedza konkurs plastyczny zatytułowany " Życie codzienne wczesnośredniowiecznej osady kaliskiej na Zawodziu", skierowany do młodzieży szkół podstawowych i średnich, a także dzieci przedszkolnych. Cieszy się on dużą popularnością, a wszystkie nagrodzone i wyróżnione prace przez komisję konkursową są prezentowane w pomieszczeniach tzw. "budynku bramnego," znajdującego się na terenie Rezerwatu Archeologicznego. Podczas archeologicznej przygody można zapoznać się ze sposobami obróbki krzemienia, kości, rogów, skóry i bursztynu. Na innym stanowisku odbywa się prezentacja lepienia i wypalania naczyń ceramicznych z zastosowaniem koła garncarskiego. Z kolei na zrekonstruowanym warsztacie pionowym demonstrowano tkanie i przędzenie wełny i lnu wraz z technikami barwienia naturalnymi środkami. Na innych straganach prezentowane jest kaletnictwo, rymarstwo, szewstwo, mennictwo, pędzenie dziegciu i smoły, kowalstwo i pokaz wykonywania kopii przepięknych ilustracji ze średniowiecznych manuskryptów. Można również zobaczyć jak w zmierzchłych czasach wytwarzano pradziejową biżuterię, np. z miedzi. Niewątpliwą atrakcję stanowi grodowa chata piastowska, będąca stoiskiem poświęconym dawnemu zielarstwu i pożywieniu. Każdy zwiedzający, może samodzielnie wykonywać rozmaite przedmioty z prezentowanych stanowisk i wysłuchać muzyki inspirowanej starymi tematami. Na jednej z imprez gościł Kwartet Jorgi z Poznania, prezentując bardzo interesujący repertuar inspirowany elementami etnicznymi. Na zakończenie archeologicznej przygody odbywa się pokaz kunsztu rycerskiego, połączony z turniejem strzeleckim z łuku, w wykonaniu bractw rycerskich z Kalisza, Poznania, Gniezna czy Warszawy. 
      Każdy odwiedzający, ma możliwość bezpośrednio uczestniczyć w "festynie archeologicznym" sprawdzając się w różnych prezentowanych rzemiosłach o wielowiekowym rodowodzie, a spragniony i głodny może zakosztować tradycyjnych potraw, np. podpłomyków, wypiekanych na miejscu.

Leszek Ziąbka, Asnykowiec 2001
Fot. Jarosław Romaniuk