W dniach 03 - 04 lipca 2009 r. Kalisz gościł ostatniego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego - żywą legendę i historię, symbol ciągłości niepodległej Polski.

Wizyta rozpoczęła się od złożenia kwiatów pod pomnikiem Jana Pawła II i zwiedzenia - pod opieką ks. prałata J. Ploty - bazyliki-sanktuarium św. Józefa. Następnie dostojnego gościa, który do Kalisza przybył wraz z małżonką, powitali przedstawiciele władz naszego miasta.

Głównym celem wizyty była jednak uroczysta promocja absolwentów Szkoły Oficerskiej Służby Więziennej w Kaliszu - Szczypiornie. Była to druga wizyta Prezydenta Kaczorowskiego w Szczypiornie, poprzednia miała miejsce na promocji w 2007 r. Pierwszy stopień oficerski nadano uroczyście aż 636 absolwentom, w tym 205 paniom. Historycznie i statystycznie rocznik 2009 był najliczniejszym w dziejach więziennictwa rocznikiem, który przyjął szlify oficerskie.

Wydawałoby się, że tak specyficzna impreza nie może mieć żadnego związku z działalnością Stowarzyszenia Asnykowców. Jednak życie potwierdziło, iż w każdym istotnym wydarzeniu w naszym grodzie zawsze zaznaczy się wyraźny akcent "asnykowski".

W trakcie promocji w Szczypiornie wystąpiły, co najmniej dwa takie akcenty.

Pierwszy z nich dotyczył wystawy poświęconej 90-leciu polskiego więziennictwa, prezentowanej aktualnie w murach Centralnego Ośrodka Szkolenia Służby Więziennej w Szczypiornie. Treść kilku banerów informacyjnych poświęcona jest biografiom postaci zasłużonych dla więziennictwa w Polsce. Wśród nich wymieniony został asnykowiec – prof. Józef Garliński. W notce biograficznej ze zdjęciem, podane jest m.in., że "Pracował w kontrwywiadzie Komendy Głównej ZWZ/AK, kierując m.in. wywiadem więziennym, którego zadaniem było nawiązywanie tajnych kontaktów z osobami znajdującymi się w rękach gestapo."

W piątkowy wieczór 3 lipca doszło do przypadkowego spotkania w kaliskim parku, piszącego te słowa z prezesem Stowarzyszenia Asnykowców – Adamem Borowiakiem. Opowiedziałem Prezesowi o wystawie w Szczypiornie i wizycie Prezydenta Ryszarda Kaczorowskiego, a Prezes, co jest cechą wszystkich prezesów, od razu wymyślił i zlecił zadanie organizacyjne – należy koniecznie przekazać Prezydentowi Kaczorowskiemu życzenia od Asnykowców i wręczyć mu w darze pozycję książkową z ostatniego zjazdu "Dotknięcie czasu. Listy Asnykowców".

I tu dochodzimy do drugiego akcentu asnykowskiego związanego z wizytą Prezydenta Kaczorowskiego w Kaliszu. Dyrektor Generalny Służby Więziennej gen. Paweł Nasiłowski polecił wyznaczyć oficera mającego towarzyszyć Prezydentowi Ryszardowi Kaczorowskiemu podczas uroczystej promocji. Funkcję swoistego "adiutanta" Prezydenta Kaczorowskiego powierzono piszącemu te słowa ppłk Edwardowi Wasilewskiemu – kierownikowi zakładu prawno – kryminologicznego w Centralnym Ośrodku Szkolenia Służby Więziennej w Kaliszu, prywatnie – asnykowcowi rocznik matury 1974.

Powierzona funkcja umożliwiła mi wielogodzinny bezpośredni kontakt i rozmowę z Prezydentem Kaczorowskim. Do wykonania zadania przystąpiłem jednak niezwłocznie, już przy pierwszym spotkaniu z dostojnym gościem. Okazało się, że Prezydent Kaczorowski dobrze znał prof. J. Garlińskiego, a "Dotknięcie czasu. Listy Asnykowców" przyjął chętnie i na miejscu zaczął je przeglądać (treść dedykacji poniżej). Z zainteresowaniem wysłuchał też mojej krótkiej informacji o historii naszej szkoły i o Stowarzyszeniu Asnykowców. Prosił również o przekazanie pozdrowień dla wszystkich asnykowców.

Ostatni prezydent Rzeczypospolitej na uchodźstwie, urodził się 26 listopada 1919 roku w Białymstoku, gdzie ukończył szkołę handlową. W 1940 roku aresztowany został przez NKWD i skazany na śmierć, zamienioną na dziesięć lat łagrów na Kołymie. Po amnestii w 1941 roku zaciągnął się do armii gen. Andersa. Przeszedł szlak bojowy II Korpusu, walcząc m.in. pod Monte Cassino. Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Przez całe życie aktywnie działał w harcerstwie. Na emigracji był naczelnikiem Harcerzy w latach 1955 - 1967, a następnie przewodniczącym ZHP na uchodźstwie. W 1986 r. w rządzie na emigracji został ministrem do spraw krajowych, co stało się następnie podstawą do mianowania go następcą prezydenta Sabbata. Insygnia władzy prezydenckiej Drugiej Rzeczypospolitej przekazał prezydentowi Wałęsie. Do kraju nie wrócił, mieszka aktualnie w Londynie.

Cóż można powiedzieć o tak szczególnej postaci? Nie jest łatwo zachować umiar po spotkaniu z symbolem i żywą legendą!

Prezydent Kaczorowski zadziwia fenomenalną sprawnością intelektualną (90 lat), a także pogodą ducha, która nie przeszkadza mu w konsekwentnej obronie wartości narodowych i państwowych. Podkreśla, że czuje się wciąż zobowiązany przyrzeczeniem harcerskim. Jego życiorys potwierdza opinię, że trzeba wiele przejść w życiu, by umieć odróżnić sprawy ważne od błahych, dobro ogółu od celów własnych. Jak sam stwierdził, każdy pobyt w Polsce jest dla niego okazją do refleksji, przemyśleń, do zastanowienia się nad swoim życiem - "ponieważ ja zbliżam się już do jego kresu, to tym bardziej przeżywam każdą taką wizytę". Nie ukrywał wzruszenia z powodu okazywanego mu na każdym kroku szacunku i serdeczności.